Bormes Les Mimosas is voor mij persoonlijk het enigste positieve aan het hele coronapandemie geweest. De rest was enkel dikke “shit”.
Er diende ingeschreven te worden in 2019 en juist dan had ik time-out genomen om de ondertussen welbekende en succesvolle medische redenen. Dankzij de pandemie werd deze uitgesteld, dit met gevolg dat ik toch kon deelnemen in 2021.
Een soort “clubreis” de ik al een hele tijd wou meedoen. Eindelijk het verlossende telefoontje van Danny B. 5 dagen voor vertrek.
Zaterdag 25/09 is het in de namiddag afspraak aan het lokaal met het duikmateriaal dat wordt meegenomen door Luk G.
Er wordt dan ook afgesproken wie met wie rijd.
- Luk G. rijdt met Pascal D.
- Bart L en Herman C. rijden mee met Thomas V.H.
- Dirk S. en Tom G. rijden met Danny B. mee.
Zondag morgen om 3.45u Bart L. oppikken en dan om 4u naar Thomas V.H. Het wordt een lange trip van 12u. wat uiteindelijk tamelijk meevalt.
Eens daar aangekomen begint het toch wat te kriebelen vanwege de spanning en kom ik met de volgende vraag: “Waaraan ben ik toch in godsnaam aan begonnen”?
Voor de beginners onder ons wat betreft de soorten duiken die gepland staan worden we gerust gesteld.
Ik kom tijdens deze duiken ook te weten dat het uiteindelijk ook daarom draait.
Rustig blijven is de boodschap.
Ik ga niet tot in detail treden per duik, dit om de eenvoudige reden dat het duidelijk wordt bij een “algemene” briefing die geld voor de volledige periode dat we daar doorbrengen eigenlijk allemaal gelijkaardige duiken worden. Namelijk decoduiken. Maar dat is allemaal voor de volgende dag…
Eerst uitpakken en ons nog meer in vakantiemodus instellen.
Gezien de sfeer, de plaats het weer slagen we daar uiteraard zonder enige moeite in.
18u is het apero-time : Duveltje her en der of een roséke of tonicske met wat snoepgoed van een marktkramerke met een hart van suiker.
De eerste avond wordt er buitenshuis gegeten. Het wordt een crêperie, is een soort pannenkoek met charcuterie.
Er wordt ondertussen ook over de ploegenindeling gesproken en het worden 3 ploegen : 3-3-2. In iedere ploeg van 3 zit1 instructeur en 2 3*D duikers. De ploeg van 2 is Danny B. en Pascal D. omdat zij met een stagebottle (d.w.z. nitrox) duiken. Dit zal zo voor de meeste duiken gelden.
Iedereen geniet nog verder en we besluiten om niet te laat in onze tram te liggen.
Dagelijks wordt er rond 7u ontbeten, op zijn frans wel te verstaan.
‘s Middags wordt om 12.00u gegeten en s’avonds is het rond 19.30u dat we aan tafel zitten.
Apéro-time is steeds 18u. Een patroon dat we zonder veel moeite kunnen aanhouden.
Vermits ik al een paar keer in de middellandse zee heb gedoken verraste het mij wel dat er deze keer toch meer leven was dan de vorige keren. Maar voor het leven was het mij deze keer niet om te doen. Het ging mij om de wrakken. Nl de volgende: Le Donateur, Le Grec, Vliegtuigwrak Wildcat, Espignole, Le Togo, Le Rubis, etc………. Ik moet zeggen, het was pittig.
Na de eerste duiken besef je wel dat je zeer alert moet zijn maar toch voelde ik mij vrij goed op mijn gemak wat alleen maar tengoede komt, zeker ook op het einde van de week dat we er zijn. Mijn vertrouwen groeit zonder overmoedig te worden. Zulke duiken behoren volgens mij toch in de categorie voor ervaren duikers, minstens 3*D. Niet tegenstaande dat ik toch al een 670-tal duiken op teller heb staan heb ik ook veel bijgeleerd. Niet met het duiken op zich maar wat de duikcomputer betreft.
In België/Nederland had ik uit veiligheidsoverwegingen besloten om zelf met een extra pc, als back-up pc te duiken maar tijdens het wrakduiken moest ik toch vaststellen dat dit voor enige verwarring zorgde. Na de dagelijkse uitgebreide debriefing had ik dan maar besloten (na de 3de duik) om mijn back-up pc niet meer mee te nemen. De agglomeratie is mede bepalend wat de trappen betreft.
Dus hoe stel ik mij pc correct in?
- Vaste trappen?
- Variabele trappen?
- En wat met het conservatisme ?
- Low?
- Med?
- High?
En om het nog wat moeilijker te maken had ik de mogelijkheid om hem op “custom” zetten. Ik besluit op hem op low in te stellen. Keuze genoeg zou je denken maar dan heb je nog de pc’s van Uw buddy’s. Hoe stellen zij hun pc’s in? Na de 2de dag kregen we ze toch min of meer gelijk ingesteld en wordt het comfortabeler duiken en dat wordt je echt gewaar.
Wanneer we later in de week zijn en duiken comfortabeler wordt is het ook te danken aan de aanwezige instructeurs en assistent instructeurs. Het zijn ook zij die wanneer het ook voor hen vakantie is ons blijven begeleiden en ons wijzen op eventuele “issues”. Waarvoor toch onze dank.
Tijdens de terugweg naar het thuisfront heb ik de duiken in gedachten nog eens overlopen en persoonlijk denk ik toch dat er verschillende types van duiken zijn. Oosterschelde duiken, Egypte-duiken, Zuid-Frankrijk duiken, duiken in putten/steengroeves. Duiken is duidelijk niet alleen kopje onder kunnen gaan.
Ik sluit af met een gevoel van voldane vermoeidheid. Dat het een topvakantie was is nu wel duidelijk. Op geen enkel punt kan ik een minpunt vinden. Hotel eenvoudig maar top, alsook het eten. Het weer 25°C,het water 22°C amper stroming en zeer goed zicht, vrij rustig met veel leven. De sfeer onder ons kon echt niet beter.
Ik zie jullie graag aan wal of aan een toog maar het liefst onder water eender waar. Geniet van jullie duiken maar doe het veilig!
Met vele groeten
Herman Camps 3*D KDD
Na vele duiken
Moet je echt niet ruiken
Ik beloof U
Wat je ruikt is geen gemis
Het is uiteindelijk alleen maar………
